Lido ‘yu bulmak için bir haritaya bakıyorsanız, Venedik’i Adriyatik Denizinden ayıran ince uzun bir şerit göreceksiniz. İşte orası Lido’dur. Bize göre Venedik‘in keşfedilmemiş incisi diyebiliriz. Hem konaklamanın Venedik’e göre daha ucuz oluşu, hem deniz-kum-güneş tatiline izin verişi, hem daha az turist içeren (dolayısıyla daha sakin) bir nokta oluşu, hem de Venedik’e deniz otobüsleri ve vapurlar sayesinde kısa bir sürede ulaşabilme nedeniyle, özellikle Mayıs – Ekim arası ziyaretlerde öncelikli konaklama yeri olacak bir yer. Sakin bir tatil beldesi gibi düşünebilirsiniz. Aslında Venedik’te kalmak yerine Lido’da kalarak hem maliyetinizi düşürürsünüz hem de “Vapuretta” adı verilen vapur ile Venedik’e kısa sürede ulaşıp gezebilirsiniz.

Lido yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

İsim konusunda Ponte dei Sospiri ‘ye bir açıklık getirelim. Ponte artık bileceğiniz gibi Köprü anlamına geliyor. Sospiri daha çok iç çekme, pişmanlık gibi anlamlarda kullanılırken, ikisi birleşince Ahlar Köprüsü adını alıyor. Bu köprü 1600 yılında inşa edilmiş. Hapishane (Prigioni) ile Engizisyon üyesi (Yargıç-Savcı) salonunu birleştiren köprü. Aslında köprünün adının bu kadar popüler olmasının sebebi, Romantizm akımının en ünlü isimlerinden ünlü şair Lord Byron‘un, yaptığı kötü işlerden ötürü tutuklananların, haklarındaki yargıyı duymak üzere bu köprü üzerinden geçerken iç çektikleri için Ahlar Köprüsü dendiğini yaymış olması. Venedik‘in bu güzel ve ünlü eseri elbette ki ziyaret etmeniz gereken yerlerin başında geliyor. Sakın kaçırmayın.

Ponte dei Sospiri yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

San Marco Bell Tower, 9. yy. ve öncesinde değişik şekillerde ve boyutlarda olarak 12-14. yy.’lar arasında tekrar tekrar yıkılıp yapılmış. Kullanım şekli ve amacı da değişiklikler göstermiş. 99 metre yüksekliğe sahip çan kulesinin bugünkü halini alması ise 1511-1514 yılları arasında yapılan restorasyon çalışmaları ile gerçekleşmiş. Tipik bir Roma usulü kule mantığından fazla sapmayan Çan Kulesinin çanları, en büyük olanı hariç orijinal değil maalesef. Çünkü kule 1902 yılında tamamen çökmüş. Bu çökme sonucu 1903 yılında aynı biçimde tekrar yapılmaya başlanmış ve en tepede rüzgar gülü görevi de gören altından yapılma büyük meleklerden Cebrail heykeli de dahil olmak üzere yenilenmiş.

Bu kulenin insanlık tarihinde ki belki de en önemli yeri ise ünlü gök-bilimci Galileo’nun yıldızlar ile ilgili çalışmasını burada yapması ve ilk teleskobunu şehrin lordlarına burada tanıtması.

San Marco Bell Tower yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Murano Adası neresi diyecekseniz, cebinde parası ve bir miktar da vakti olan herkes Venedik’e gidebilir. Ancak sadece bilinçli gezenler Murano adasına uğrar, akıllı olanlar bir veya iki gün geçirir. Venedik lagünleri içerisindeki adalardan birisi olan Murano adası genel yapı itibarıyla Venedik ile aynı özelliklerde. Lagün ada üzerine oturmuş kanallardan oluşan bir yerleşim. Tek farkı ise Cam ticareti ve işçiliği. Murano camları sadece bugün değil son 700 yıldır hem Avrupa hem de Dünyanın göz bebeği. Öyle ki eskiden bu adaya yerleşen cam ustalarına kılıç taşıma hakkı (asaleti simgelerdi eski Avrupa’da) üst düzey ailelerin oğullarına kızlarını verebilme hakkı ve yargılanmama hakkı verilmiş. Ama bir kere Murano Adasına cam ustası olarak geldiyseniz bir daha çıkmanıza izin verilmezmiş. Çıkarsanız arkanızdan bir suikastçı yolluyorlarmış. Yani kısaca “ya benimsin ya toprağın” durumu. Murano’da görmeniz gereken yerler içerisinde cam fabrikaları, Museo del Vetro yani Cam Müzesi, Basilica dei Santa Maria e San Donato adındaki 12. yy. Bizans mozaiklerini barındıran Bazilika (ki içinde Ejderha kemikleri saklandığı söyleniyor)ile 12-13. yy. Venedik ve Bizans tarzı ortak yapımı olan Palazzo Da Mula sayılabilir. Dediğimiz gibi bir tam gün bile yetmeyebilir.

Murano Adası yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Palazzo Ducale, Türkçe anlamı ile Dükalık Sarayı, Venedik’i yöneten kimselerin yönetim ve yaşam alanlarının olduğu yer. Şehrin karar toplantılarının yapıldığı bir anlamda yönetim binası da sayılan saray. Roma İmparatorluğu M.S. 476’da yıkıldığında ve Doğu Roma İmparatorluğu Bizans İmparatorluğuna dönüştüğünde, Venedik gibi dış çeperde kalan şehirler bir anlamda Bizans İmparatorluğu’nun uç beyliği haline geldiler. Ama 800’lü yılların başına gelindiğinde, Venedik baya bir özgür devletçik gibi olmuş. 810 yılında Dukalık Sarayı şu an bulunduğu yere taşınmış ama o saray bu saray değil.

O zamanki saraydan eser kalmamış. İlk sarayın daha çok duvarlar ile çevrili bir kale şeklinde olduğu sanılıyor. 1172 – 1178 yılları arasında Dük Ziani tarafından meydanda yapılan değişiklikler ve eklemeler yapılmış. Bunlardan bir tanesi halen Natural History Musem / Doğal Tarih Müzesi’ne ev sahipliği yapan Fondaco dei Turchi yani Türk Hanı Sarayı’dır. Daha sonra 14 ve 15. yy. da da eklemeler yapılıyor. Bu arada bir kaç afet de atlatan saray, 1797 yılında Venedik Cumhuriyeti’nin sona ermesi sonucu olarak asıl görevini kaybetmiş. Venedik o tarihten itibaren önce Fransa, ardından Avusturya ve en sonunda İtalya’nın bir kenti olarak hayatını sürdürürken, Palazzo Ducale ise 1923 yılında İtalyan Hükümeti tarafından Halk Müzesi olarak ilan edilmiş.

Palazzo Ducale / Dükalık Sarayı yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Piazza San Marco, yani San Marco meydanında bulunan saat kulesi olan Torre dell’Orologio, Venedik tarihinde oldukça öneme sahip bir yapı diyebiliriz. 1 Şubat 1499 yılında inşaatı bitip açılışı yapılıyor. Saat kulesinin, uzun süren bir çalışma sonrasında onarılarak 517 sene sonra tekrar hizmet vermeye devam ediyor. Saat kulesi üzerinde dönemin Venedik Cumhuriyeti ve günümüz Venedikliler için önemli olan bazı sembolleri de taşımakta. Tüccarlar için önemli bir ticaret kentinde, Roma rakamları ile saatin, Arap rakamları ile dakikaların yazıldığı bir saat düşünün. Astroloji işaretleri ile ayları belirleyen, üzerine Meryem Ana ve İsa figürünü ekleyin. En üste de Venedik Aslanını yerleştiren Venedikliler için yüzyıllardır saat referansı olan saat, bu saat.

Torre dell’Orologio yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Bir çok kişi size aksini söyleyebilir ama bizce Torcello Island veya Torcello adasını görmeden yapılacak bir Venedik gezisi, yoğurt olmadan ayran yapmaya benzer. Evet ilginç bir benzetme oldu. Ama işin özü hakikaten böyle. Çünkü bugün Venedik diye öne sürülen her şeyin başlangıcı burası. 11-12. yy.’a kadar Venedik Torcello Adası imiş. Sonra Venedik’liler kendi içlerinden üçer-beşer şu an ki adaya taşınıp yerleşmeye başlamış. Üzerine Veba’da vurunca, bir zamanlar 20,000 kadar kişinin yaşadığı ada bugünkü haline gelmiş. Yaklaşık 50-60 kişinin yerleşik olduğu sebze ve şarap üretim yerine dönüşmüş.

Ama burada da görülmesi gereken ciddi tarihi eserler var. 639 yılında inşa edilen Santa Maria Assunta Katedrali içerisindeki Bizans tarzı mozaikleri ile bunun başında geliyor. 11. yy.’dan kalma bir başka kilise olan Santa Fosca ve yanındaki yine aynı dönemlerden kalma çan kulesi de bir başka nokta. Bu kiliselerin önünde, en son kullanılan yönetim ve arşiv binası olan bina bulunmakta. Kendileri günümüzün küçük ama haysiyetli bir müzesi olmuş ve artık ismi Museo Archeologico della Provincia di Venezia di Torcello, Bir de ilginç bir nokta olarak, bu terk edilmiş adada, Ernest Hemingway beğendiği için meşhur olan bir restoran olan Locanda Cipriani bulunmakta. Bu adaya Venedik’ten su taksi veya servis edilen toplu taşımalar ile de gelebiliyorsunuz.

Torcello Island / Torcello Adası yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Eğer burayı bulmak istiyorsanız, hiç böyle Santa Maria Gloriosa dei Frari diye aramayın. Sadece Frari derseniz bile size gösteriyorlar. Gerçi sormanıza da gerek kalmayabilir çünkü şehrin en büyük kiliselerinden birisi olduğu için rahatlıkla bulabilirsiniz. San Polo bölgesinde bulunan kilisenin yapımına 1250 yılında karar verilmiş ama tamamlanması 100 yıl almış. Venedik‘te bulunan ve İtalyan Gotik stilinde yapılan 3 önemli yapıdan birisi olarak ciddi bir öneme sahip. Donatello‘nun Venedik’te yaptığı ilk eserden tutunda, Titian ve Bellini gibi sanatçıların da eserleri bulunuyor. Gotik yapısı dışarıdan oldukça etkili diyenler mutlaka içini de görmeli. Gerek iç işçilik gerekse sanatsal yönden çok güzel bir yapı.

Santa Maria Gloriosa dei Frari yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Palazzo Rezzonico veya Rezzonico Sarayı, ya da Venedikte geçen kısa ismi Ca’ Rezzonico, bugün Venedik’in 18. yy.’ını anlatan bir müze. Büyük Kanal üzerinde bulunan bina 1649 yılında, Venedik’in öncü ailelerinden Bon ailesinin yeni bir ev yapma isteği sonucunda karara bağlanmış. Bon ailesinin lideri olan Filippo Bon, mimar olarak Baldassare Longhena’yı atamış ama 1682’de mimar ölmüş. Aile de batmış. O yüzden bu binanın yapımı 100 yıl gecikme ile Rezzonico Ailesine ve Mimar Giorgio Massari’ye nasip olmuş. Aslında saray, bugününü biraz da biz Türklere borçlu. Zira Venedik’in zengin aileleri Türkler ile yaptıkları savaşlar sonucunda batınca, alttan gelen yeni ailelerden birisi Rezzonico.

Palazzo Rezzonico yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.

Ca’ d’Oro’nun asıl adı Palazzo Santa Sofia,  Büyük Kanal üzerindeki en eski saraylardan bir tanesi. Saray, Venedik’i yöneten Doge’lardan 1043-1676 yılları arasında 8 tanesini çıkaran Contarini ailesi için 1428 – 1430 yılları arasında yapılmış. Dış duvar süslemeleri ve yapısı nedeniyle “Altın Ev” olarak da biliniyor. 1797 yılında Venedik Cumhuriyeti yıkılınca, saray bir kaç defa el değiştirmiş. Sahiplerinden birisi olan ünlü balerin Marie Taglioni tarafından günümüzde vandallık olarak anılacak şekilde balkon ve iç merdivenlerinin yıkılması haricinde değişime uğrayan saray daha sonra sanat koleksiyoncusu olan Baron Giorgio Franchetti tarafından alınmış. Baron aslına uygun restorasyon yaptıktan sonra 1916 yılında, sarayı İtalyan Hükümetine devretmiş. Günümüzde de galeri olarak kullanılmakta.

Ca’ d’Oro yazısı ilk önce Turrehberin.com üzerinde ortaya çıktı.