Selçuk
İzmir’in Selçuk ilçesi, belki de dünyanın sayılı antik şehir bölgelerinden birisidir. Bu bir anlamda ilçeyi dünya klasmanına taşısa da, maalesef, ayrı bir bölümde bahsettiğimiz Efes Antik Kenti‘nin gölgesinde de bırakmakta. Oysa ilçe sadece antik kent ile sınırlı olamayacak kadar değerli.
Bilinenin aksine, bugünkü Efes Antik kenti aslında Selçuk’ta bulunan Ayasuluk Tepesinde kurulmuş bir kent. Hititlerin Apasus olarak kayda geçtikleri kentin tarihi M.Ö 6000’li yollara kadar gidiyor. Ancak çok fazla istila geçiren ve en son Perslerin eline geçen şehir, Büyük İskender’in geri alması sonucu, şu an bulunduğu yerde M.Ö 300’lü yıllarda yeniden kurulmuş.
Selçuk Arkeoloji Müzesi, bu iki ayrı Efes kentinden çıkartılan arkeolojik eserlerden ötürü, dünyanın sayılı “Yerel Bölge Eserleri” sergileyen eser zengini müzelerinden.
Ancak bizim buraya fotoğraf olarak da yerleştirdiğimiz bir İsa Bey Camii var ki, tam bir şaheser diyebiliriz. Ayasuluk, Aydınoğullsrı tarafından 1304 yılında ele geçirilmiş. Aydınoğlu İsa Bey tarafından 1375 yılında yaptırılan cami, Beylikler dönemi Türk tipi avlulu cami ve Anadolu Camilerinin bilinen en eski örneği konumunda. Selçuklu çinileri ile süslü caminin 2 minaresinden biri tamamen, diğeri ise kısmen, 16.yy.’da deprem sonucu yıkılmış.
Hemen yakında ise Dünyanın Antik 7 Harikasından birisi olan Artemis Tapınağı kalıntıları var. Maalesef, o büyük eserden geriye pek bir şey kalmamış durumda.
Kumsaldan devam edince sahildeki iki taş iskeleye geliyoruz. Bu iskeleler 18. Yüzyılda yapılmış birer tarihi eser. Köy balıkçıları tarafından aktif olarak kullanılan iskelelerin üzerinde balıkçı ağları onarılmayı bekliyordu. Rüzgârın etkisiyle iyice kabaran denizin coşkusuyla şahane fotoğraflar çektik. Kayıkhanede bir kahve içip Kilyos’a tepeden bakabileceğimiz bir çay bahçesinde çıtır çıtır yanan odun sobasının yanında köy kahvaltısı ettik.
Bir yorgunluk kahvesi söyleyip etrafı incelemeye başlıyoruz. Koyu bordo rengin hâkim olduğu salonun kubbeleri çok etkileyici. Az ileride bir kütüphane, gösterişli koltuklar, duvarlarda tablolar ve bir piyano. Her gün çay saati adı altında bu piyanodan çıkan şahane melodileri duymak, klasik şarkılara eşlik etmek mümkün. Piyanoyu çalan ise dünyaca ünlü caz sanatçımız İlham Gencer. Bizim kendisini dinleme ve sohbet etme şansımız oldu. Size tavsiyemiz bu fırsatı kaçırmayın, bu etkinlikteki yerinizi alın.
Pera Palas’ın muhteşem mimarisi ve özelliklerinin etkisinde kalmışken 101 no’lu odaya geliyoruz. Ata’mızın kaldığı bu müze oda her gün 10.00-11.00, 15.00-16.00 saatleri arasında ücretsiz gezilebiliyor. Odada bir görevli, hem Türkçe hem de İngilizce konuşarak ziyaretçileri bilgilendiriyor.
101 no’lu oda her yönüyle bizleri etkisi altına alırken aklımıza şu not geliyor:
Bu soruya büyük çoğunluğunuz, Ekonomi- First- Business diye cevap verecektir. Oysa neredeyse alfabedeki her harf ile temsil edilen bilet sınıfları bulunmakta. En ucuzu Z Class, iptal edilemeyenler, V klas vs. vs. Siz bilet almak için her hangi bir biletleme sitesine girdiğinizde bunların hiç birini görmezsiniz veya bilemezsiniz. Sadece gitmek istediğiniz tarihe ve sınıfa göre size otomatik bir bilet keser sistem. Oysa o bileti o anda çok daha ucuza, bir acente üzerinden girip alabilirsiniz. Veyahut 15 gün sonra giderseniz, çok daha ucuza alabileceğinizi söyler acente.
Internet sitelerinde belirtilen bir çok bilgi aslında gerçek bile olmayabilir. Çünkü bu tür satış sitelerindeki otel, restoran ve benzeri yerlerin bilgi girişini o siteler kendileri yapmamaktadır. Bir internet satış sitesi açısından siz, siteye girip, belli bir süre içinde kredi kartı ile ödeme yapan veya yapmayan birisinizdir. Yani ya 1’siniz ya da 0’sınızdır. Oysa acenteler için X Bey, Y Hanım olarak bir önem taşırsınız. Arzularınız ve taleplerinize en uygun oteli veya restoranı size tavsiye ederler. Nereden mi biliyorlar. Bu onların işi.
